Mια φορά κι ένα καιρό πολλοί άνθρωποι επισκέπτονταν συχνά ένα σοφό άντρα και κάθε φορά του εξιστορούσαν τα ίδια και τα ίδια προβλήματά τους!
Μια μέρα τους είπε ένα αστείο και όλοι τους γέλασαν με την καρδιά τους. Μετά από λίγα λεπτά τους ξανάπε το ίδιο αστείο και μόνο μερικοί γέλασαν. Το είπε για τρίτη φορά μα κανείς τώρα δεν γέλασε.
Ο σοφός γέρος σκέφτηκε για λίγο και τους είπε:
«Για το ίδιο αστείο δεν γελάτε ξανά και ξανά. Γιατί όμως γκρινιάζετε συνεχώς για το ίδιο πρόβλημα; Το γάλα που χύθηκε δεν μπορείτε να το ξαναμαζέψετε.» Και σώπασε…
Ίασπις ο θεμέλιος 